In de dissertatie Peacekeeping in Holland 2001-2010 evalueert onderzoeker Hans Crebas de inrichting van het Nederlandse beleid in het licht van de polarisatie rondom moslims. De auteur ontwikkelt hiervoor een toetsingsmodel op basis van de visie van de VN op binnenlandse vrede en veiligheid, en lessons learned op het vlak van vredesoperaties en terrorismebestrijding. Daarbij worden politieke waarden in het geding gebracht die weliswaar niet universeel worden gedeeld, maar die wel wereldwijd erkend worden als legitieme strevingen van een aanzienlijk deel van de mensheid. Zo ontstaat een verbindend verhaal in de vorm van een grand strategy, die sociale cohesie kan bewerkstelligen in een pluriforme democratische rechtsstaat. Een opmerkelijke uitkomst van het onderzoek is dat de Nederlandse regering in de onderzoeksperiode niet beschikte over een grand strategy voor binnenlandse vrede en veiligheid, maar wel gaandeweg het decennium aan de meeste criteria daarvan voldeed. Het ontbrak echter aan een strategische woordvoerder die het verbindende verhaal overbracht aan media, publiek en parlement. Daardoor konden meer populistisch georiënteerde partijen de boventoon voeren in het onnodig hectische debat over immigratie, integratie en islam... Een nuchtere en ook ontnuchterende analyse van de koers van het Nederlandse schip van Staat in een turbulent tijdperk.Hans Crebas (1946) studeerde researchpsychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.Hij was politiek actief als lid van Provinciale Staten van Flevoland en werkte onder meer als regionaal coördinator van VluchtelingenWerk Nederland.