Een unieke inkijk in de zwakte van prenatale screening. Hoe kun je de reikwijdte van keuzes overzien? Wat maakt rouwverwerking bij zwangerschapsverlies zo gecompliceerd? Voor ouders en hulpverleners.De verloskundige tuurt naar het scherm en beweegt de transducer over mijn buik. “Ik kan het hartje niet vinden. Ik ga de gynaecoloog halen.” De arts heeft weinig tijd nodig om te bevestigen wat we eigenlijk al weten, maar nog niet kunnen geloven: “Het spijt me heel erg, maar jullie kindje is gestorven.” In Onverwacht beschrijft Sanne van der Hout hoe zij en haar partner na een verontrustende prenatale screeningsuitslag terechtkwamen in een medisch traject dat uiteindelijk resulteerde in het overlijden van hun ongeboren kindje. Ze gaat in gesprek met hulpverleners en ouders over thema’s die van belang zijn voor de gehele praktijk van prenatale screening: Hoe kunnen hulpverleners zwangeren en hun partners helpen om de reikwijdte van hun keuzes te overzien? En: Wat maakt rouwverwerking bij zwangerschapsverlies zo gecompliceerd? Door de combinatie van persoonlijke en professionele observaties geeft dit boek een unieke inkijk in de kwetsbaarheden van hedendaagse praktijken op het gebied van prenatale screening. Hiermee biedt het boek niet alleen steun aan ouders, maar is het ook relevant voor hulpverleners die werkzaam zijn in de zwangerschaps- en geboortezorg. Sanne van der Hout is ethicus op het gebied van reproductieve screening en werkt als universitair docent aan de Universiteit van Maastricht.

Het verhaal van de jonge vader Casper die binnen een jaar zijn zoons Lennard en Simon verliest. In beide gevallen kort na hun geboorte. Dit ontwapenend eerlijke en ontroerende boek gaat over ontreddering en kwetsbaarheid, over liefde en levenskracht.Mijn pieper gaat. Het is een buitenlijn: Lau. 'Ja, met mij: ik ga nu naar het ziekenhuis, nog even een check-up.' 'Hoezo, check-up?' 'Nou, ik voelde hem vandaag wat minder en dan zijn ze heel secuur.' "Ik had je gedacht mijn kind" is het verhaal van de jonge vader Casper die binnen een jaar zijn zoons Lennard en Simon verliest. In beide gevallen kort na hun geboorte. Er volgt een periode van diepe rouw, waarna Casper en zijn vrouw Laura opnieuw zwanger proberen te worden. Zonder succes. Na een lange overlevingstocht besluiten ze uiteindelijk samen verder te gaan. Direct en zonder zichzelf te ontzien beschrijft Casper van Koppenhagen wat hij meemaakte. Zijn relaas wordt aangevuld met fragmenten uit het dagboek van zijn vrouw Laura Soudijn. Dit ontwapenend eerlijke en ontroerende boek gaat over ontreddering en kwetsbaarheid, over liefde en levenskracht. Casper van Koppenhagen is revalidatiearts. In 2006 schreef hij de voetbalthriller "Bram Breedveld, spits van Oranje". Laura Soudijn is zelfstandig trainer en coach in teamontwikkeling en persoonlijke begeleiding.

Samen met zeven andere stellen zoeken we een plaats in het zaaltje. Hoewel de mensen elkaar niet kennen, is de sfeer direct goed. Logisch, we hebben iets gemeen: we willen allemaal een kindje adopteren. Toch is er een verschil. De ene helft wil ouder worden, de andere helft is het al. Wij horen bij de laatste groep. Straks vormen we, met het adoptiekindje en onze biologisch eigen dochter Kaj, een gemengd gezin: een adoptiegezin, maar dan net even anders.Die net even andere situatie brengt ook net even andere vragen met zich mee. Houden we straks net zo veel van het adoptiekindje als van Kaj? Kunnen we beide kinderen op precies dezelfde manier opvoeden? Lastige vragen, waar onze voorlichters en begeleiders geen concrete antwoorden op hebben. Over gemengde gezinnen, zo wordt ons duidelijk, is maar weinig bekend. Vreemd, vinden wij. Tijd om deze stilte te doorbreken.In Net even anders vertellen adoptieouders, biologisch eigen en adoptiekinderen openhartig over hun ervaringen in een gemengd gezin. Daarnaast geven wetenschappers, hulpverleners en voorlichters volop informatie over en adviezen en tips voor deze bijzondere gezinsvorm.Met Net even anders publiceren Machteld Stilting en Gerard Keijsers het eerste boek waarin kennis van en ervaring met gemengde gezinnen is gebundeld. Verplichte kost voor (aspirant-)gemengde gezinnen en iedereen die met adoptie te maken heeft.Met een voorwoord van hoogleraar Adoptie Femmie Juffer

In de dissertatie Peacekeeping in Holland 2001-2010 evalueert onderzoeker Hans Crebas de inrichting van het Nederlandse beleid in het licht van de polarisatie rondom moslims. De auteur ontwikkelt hiervoor een toetsingsmodel op basis van de visie van de VN op binnenlandse vrede en veiligheid, en lessons learned op het vlak van vredesoperaties en terrorismebestrijding. Daarbij worden politieke waarden in het geding gebracht die weliswaar niet universeel worden gedeeld, maar die wel wereldwijd erkend worden als legitieme strevingen van een aanzienlijk deel van de mensheid. Zo ontstaat een verbindend verhaal in de vorm van een grand strategy, die sociale cohesie kan bewerkstelligen in een pluriforme democratische rechtsstaat. Een opmerkelijke uitkomst van het onderzoek is dat de Nederlandse regering in de onderzoeksperiode niet beschikte over een grand strategy voor binnenlandse vrede en veiligheid, maar wel gaandeweg het decennium aan de meeste criteria daarvan voldeed. Het ontbrak echter aan een strategische woordvoerder die het verbindende verhaal overbracht aan media, publiek en parlement. Daardoor konden meer populistisch georiënteerde partijen de boventoon voeren in het onnodig hectische debat over immigratie, integratie en islam... Een nuchtere en ook ontnuchterende analyse van de koers van het Nederlandse schip van Staat in een turbulent tijdperk.Hans Crebas (1946) studeerde researchpsychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.Hij was politiek actief als lid van Provinciale Staten van Flevoland en werkte onder meer als regionaal coördinator van VluchtelingenWerk Nederland.

Een unieke inkijk in de zwakte van prenatale screening. Hoe kun je de reikwijdte van keuzes overzien? Wat maakt rouwverwerking bij zwangerschapsverlies zo gecompliceerd? Voor ouders en hulpverleners.De verloskundige tuurt naar het scherm en beweegt de transducer over mijn buik. "Ik kan het hartje niet vinden. Ik ga de gynaecoloog halen." De arts heeft weinig tijd nodig om te bevestigen wat we eigenlijk al weten, maar nog niet kunnen geloven: "Het spijt me heel erg, maar jullie kindje is gestorven." In Onverwacht beschrijft Sanne van der Hout hoe zij en haar partner na een verontrustende prenatale screeningsuitslag terechtkwamen in een medisch traject dat uiteindelijk resulteerde in het overlijden van hun ongeboren kindje. Ze gaat in gesprek met hulpverleners en ouders over thema's die van belang zijn voor de gehele praktijk van prenatale screening: Hoe kunnen hulpverleners zwangeren en hun partners helpen om de reikwijdte van hun keuzes te overzien? En: Wat maakt rouwverwerking bij zwangerschapsverlies zo gecompliceerd? Door de combinatie van persoonlijke en professionele observaties geeft dit boek een unieke inkijk in de kwetsbaarheden van hedendaagse praktijken op het gebied van prenatale screening. Hiermee biedt het boek niet alleen steun aan ouders, maar is het ook relevant voor hulpverleners die werkzaam zijn in de zwangerschaps- en geboortezorg. Sanne van der Hout is ethicus op het gebied van reproductieve screening en werkt als universitair docent aan de Universiteit van Maastricht.

Mijn pieper gaat. Het is een buitenlijn: Lau. ‘Ja, met mij: ik ga nu naar het ziekenhuis, nog even een check-up.’ ‘Hoezo, check-up?’ ‘Nou, ik voel hem vandaag wat minder en dan zijn ze heel secuur.’ “Ik had je gedacht mijn kind” is het verhaal van de jonge vader Casper die binnen een jaar zijn zoons Lennard en Simon verliest. In beide gevallen kort na hun geboorte. Na een periode van diepe rouw proberen Casper en zijn vrouw Laura opnieuw zwanger te worden. Zonder succes. Er volgt een lange overlevingstocht en uiteindelijk besluiten ze samen verder te gaan. Direct en zonder zichzelf te ontzien beschrijft Casper van Koppenhagen wat hij meemaakte. Zijn relaas wordt aangevuld met fragmenten uit het dagboek van zijn vrouw Laura Soudijn. Dit ontwapenend eerlijke en ontroerende boek gaat over ontreddering en kwetsbaarheid, over liefde en levenskracht. Met zijn verhaal hoopt Van Koppenhagen een houvast te bieden aan ouders die een kind verloren hebben en mensen die ongewenst kinderloos zijn. Het bevestigt ook de rijkdom van het krijgen van gezonde kinderen. Casper van Koppenhagen is revalidatiearts en hoofdredacteur van het Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde. In 2006 schreef hij de voetbalthriller “Bram Breedveld, spits van Oranje”. Laura Soudijn is zelfstandig trainer en coach in teamontwikkeling, persoonlijke begeleiding en organisatieadvies. Zij werkte in het verleden voor Heineken en verschillende trainingsbureaus.

Zal ik straks net zo veel houden van mijn geadopteerde kind als van mijn biologisch eigen kind? Kan ik beide kinderen op dezelfde manier opvoeden? Het zijn vragen van ouders in een gemengd gezin: een gezin dat bestaat uit biologisch eigen én adoptie-kinderen. Antwoorden op deze vragen zijn te vinden in Net even anders, het eerste boek voor gezinnen met biologisch eigen én adoptiekinderen. Jaarlijks verschijnen nieuwe boeken met adoptie als thema; van naslagwerken over het adoptie-proces en handboeken over opvoedkundige zaken, tot ervaringsverhalen van adoptieouders. Het onderwerp lijkt van haver tot gort en in de meest uiteenlopende vormen besproken. Maar waar zijn de boeken waarin het gemengde gezin centraal staat? Net even anders vult die leemte op. Een gemengd gezin biedt zowel mogelijkheden als drempels en valkuilen. Welke zijn dat? Hoe ga je ermee om? Als ouder, adoptiekind en biologisch eigen kind. Of als opa of oma. In Net even anders komen ervaringsdeskundigen aan het woord: de gezinsleden zelf. Zo krijgt de lezer een beeld van het leven in een gemengd gezin. Zowel ouders als biologisch eigen en adoptiekinderen vertellen openhartig over hun ervaringen en geven persoonlijke tips. De verhalen van de ervaringsdeskundigen in Net even anders worden afgewisseld met gesprekken met deskundigen uit het werkveld, zoals de Stichting Adoptievoorzieningen, de Raad voor de Kinderbescherming, Wereldkinderen, René Hoksbergen, de Stichting Ambulante Fiom en Basic Trust. Het voorwoord is geschreven door bijzonder hoogleraar Adoptie prof. dr. Femmie Juffer. In Net even anders staan fotos van gemengde gezinnen of gezinsleden die in het boek aan het woord komen. Net even anders is zowel bedoeld voor mensen die nadenken over of bezig zijn met de vorming van een gemengd gezin, als voor bestaande gemengde gezinnen. Daarnaast is het boek interessant voor iedereen die met adoptie te maken heeft of erin geïnteresseerd is, zowel privé als beroepsmatig. De auteurs, Machteld Stilting en Gerard Keijsers, vormen binnenkort een gemengd gezin. Samen met hun biologisch eigen dochter Kaj zullen zij begin 2007 een adoptiekind uit China in hun gezin opnemen.

De bestseller Doe maar gewoon - 99 tips voor het omgaan met Nederlanders, van Hans Kaldenbach, is vertaald in het Chinees. YÜ HELANREN DA JIAODAO DE JIUSHIJIU