De 6e republiek

Omschrijving

Parijs staat opnieuw in brand. In de nieuwe roman De 6e republiek van Marco Termes leiden mislukte integratie en dreigende energietekorten tot nieuwe rellen in de Franse hoofdstad. De OPEC-landen tonen zich solidair met hun moslimsbroeders, die slachtoffer zijn van de harde maatregelen van de centrumrechtse regering, en draaien de oliekraan nagenoeg dicht.

In die context leeft de 42-jarige politicoloog en filosoof Walter Egon. Niet links of rechts, maar met een sterk gevoel voor onrecht, voorspelt hij het onheil op de nationale televisie. De regering ziet in hem een gevaar en wil hem controleren. Geheime groeperingen zien hem juist als dé leider van een revolutie of zelfs als toekomstig president. Egon, met zijn zuivere motieven, wordt de speelbal van nationale en internationale machtsstromen.

Demonstranten herinneren Frankrijk aan haar aloude normen: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Met dit doel voor ogen schuwen de partijen die aan Egon trekken geen middel. Daardoor komt het leven van Egon op zijn kop te staan. Kan hij zijn toekomst en die van zijn land vormgeven of heeft hij zijn lot niet meer in eigen hand?

De 6e republiek vertelt het verhaal van een persoon met goede bedoelingen. In zijn Frankrijk, dat door de crisis zomaar van een stabiele situatie in anarchie belandt, zoekt hij zijn weg in een web van conflicterende belangen, politieke waanzin en de gekte van mensen die zich door hun angst laten regeren. Ondanks zijn geloof in redelijkheid ontsnapt hij niet aan de onvoorspelbaarheid van de liefde.

Dichter en schrijver Marco Termes (50) is al zijn hele leven bezig met literatuur en poëzie. Hij begon toen hij 13 was met het schrijven van gedichten. Van 2005 tot begin dit jaar was hij ‘Dichter bij de zee’ in Zandvoort. Op zijn 23ste schreef Termes zijn eerste, nooit gepubliceerde roman. Zelf was hij niet tevreden over het manuscript: “Alles wat ik had opgeschreven was slechts theoretische kennis. Boekenwijsheid met een tekort aan levenservaring. Die lacune heb ik inmiddels opgevuld.” Termes studeerde kortstondig wijsbegeerte in Leiden.


Haarlems Dagblad
Recensie door Nuel Gieles

Zandvoort – Europa bevindt zich in de eerste roman van Zandvoorter Marco Termes inmiddels rond het begin van de jaren twintig van deze eeuw. Rusland dreigt zijn olietoevoer met zeventig procent te reduceren. Energieschaarste en vastgelopen moslimintegratie brengen Frankrijk in ‘De 6e republiek’ in een situatie die regelrecht lijkt af te stevenen op een ‘coup d’etat’. Een staatsgreep... Maar komt er echt een zesde republiek?
,,Ik geloof dat het een boek kan zijn met voorspellende waarde. Frankrijk is bij uitstek het land van revoluties. Ze hebben er daar al zoveel achter de rug’’, betoogt Termes, de schrijver, die in zijn eersteling ook een paar keer de naam van Nostradamus – ‘per slot ook een Fransman’ - laat opduiken. ,,De hoofdpersoon in het boek is iemand van vlees en bloed, een beetje de pendant van mezelf. Isaac Newton zei al: ‘Ik kan verder kijken omdat ik op schouders van reuzen sta.’ Daarmee bedoelde hij dat hij gebruikmaakte van inzichten van voorgangers als Galilei en Kepler. Die pretentie heb ik niet.’’
De hoofdpersoon in ‘De 6e republiek’, is de politicoloog Walter Egon. What is in a name? Met enig puzzelen vindt de lezer er het begrip ‘alter ego’ in terug, alter ego van Marco Termes zelf.
,,Ook ik kan de toekomst niet echt voorspellen. Dat was meer iets voor mijn vader, die dertien jaar wethouder in Zandvoort geweest is. Dat was echt een visionair. Maar je kunt wel een aantal dingen met elkaar in verband brengen. In het begin van mijn boek heb ik het over een prijsverhoging van een vat olie van 92 naar 140 dollar. Daar zijn we nu al aangeland. Ik had het vijftien jaar later bedacht. Daarmee hebben de Russen een sterk economisch wapen in handen. Amerika en Europa hebben niet een pistool op de borst staan, maar een pijpleiding.’’
De stiefmoeder van Walter Egon, Alexandra blijkt een infiltrante van de KGB, getrouwd met de puissant rijke vader Hermann Egon, ooit Nobelprijswinnaar voor geneeskunde. Hermann is aan het einde van zijn leven en besluit tot euthanasie. Termes: ,,Het is zijn beslissing. Niet alles wat logisch is, is wenselijk of andersom.’’
De rol van Alexandra blijkt na de dood van haar man nog lang niet uitgespeeld. Dat geldt dan vooral het krachtenveld van economische, maatschappelijke en politieke krachten. Er verschijnt een zekere Louis (Lev) Bronstein ten tonele. Hij is van Russisch-Duitse, joodse komaf. Leib Bronstein is écht de naam van Trotzki. Ook de werkelijke naam van Trotzki’s moordenaar (Ramon Mercador) heeft als Ramón Mercadér een rol in deze wereld van politieke intriges. Daarin speelt ook de verleidelijke Zizi haar spel, als ze Egon moet zien te verleiden. De ware naam van Mata Hari luidde indertijd: Zizi Zelle.
Termes droeg tot 1 maart van dit jaar de titel ‘Dichter bij Zee’, in welke hoedanigheid hij zeepoëmen voor zijn kustdorp Z. schiep: ,,Ik bedien me af en toe van metaforen en dichterlijk taalgebruik. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Ik heb her en der wel wat dingen gechargeerd, zoals met die scène over een soort Wannseeconferentie. Wat ik met ‘De 6e republiek’ wil aangeven: dat het niet zoveel uitmaakt of links of rechts zich extreem gedraagt. Dat is het Machiavellistische. De politieke uitersten raken elkaar, niet lineair, maar op de cirkel. Kloven vergroten en bruggen afbreken is gemakkelijk, het is een uitdaging om van diversiteit een eenheid te maken.’’
Termes creëert een sfeer die herinnert aan de onderwereld, die teruggaat naar Orpheus die Cerberus bij de poort van de Hades voorbijzingt. Maar ook in alpenchalet De Adelaarshorst, roept Termes in ‘De 6e republiek’ een sfeer op, waar je niet wil zijn. ,,Ach, mijn vader had niet dat belerende toontje. ’tuurlijk Is er een autobiografisch deel in het verhaal. Ik uit me harder dan m’n vader. Dat alpenchalet was niets voor hem’’, zegt Termes.
,,Mijn poëzie gaat niet alleen maar over strand en zee. Mijn betere gedichten gaan over liefde en het lijden aan liefde. Je hoeft Machiavelli niet te lezen om te weten dat het individu verstrikt raakt in de maatschappij. Ik ben toch bang dat mensen zich liever iedere dag laten knippen, dan als schaap eens per jaar geschoren te worden.’’ Onderwijl laat ‘De 6e republiek’ zich lezen als een politieke thriller over Trouw & Ontrouw, over Passionele Liefde & Liefde voor ‘la Patrië’, zij het nog even zonder ‘le jour de gloire est arrivé!’

---